zondag 13 maart 2011

Worden als God...


Mijn dochter en ik hebben een gezellige dag gehad in Nijmegen. We liepen er rond zoals we dat 25 jaar geleden ook deden. We lunchten zoals vroeger boven bij V&D. Net als toen een broodje roomkaas met bieslook. We hebben lekker zitten bijpraten.

Ineens vertelde ze dat de vader van een vriendin plotsklaps was overleden aan een hartinfarct. Ze was er erg van geschrokken want al heb ik dat al drie keer overleeft, maar het kan zo weer gebeuren. Toen vroeg ze op de vader af: Wat moet er gebeuren als jij er niet meer bent? Waar vinden we je testament of zo, en je verzekering?
We hebben het één en ander doorgesproken. Eigenlijk gewoon alles systematisch afwerken. De boeken naar het antiquariaat. De mooie spullen verdelen. Maar al met al lijkt het verstandig een map te maken die ze zo kunnen vinden. Ik heb haar verteld wie het meeste van mij weet en dat ze die van alles kan vragen. Ze weet welke priester mijn uitvaart gaat doen.

Punt van bespreking is wel mijn collectie dagboeken, briefwisselingen, preken, teksten, ontwerpen en wat al niet meer. Ik stelde voor dat het ongezien maar vernietigd moet worden, maar dat wil ze niet. Wat moet een kind met een verslag van het intieme leven van een vader? Ach, zegt ze, niets menselijks zal je vreemd zijn... Daar heeft ze gelijk in. Dat geldt ook voor het stuk levensverhaal van mijn vader dat ik in bezit heb, al moet ik echt over een drempel om het te lezen. Goed dat we er over hebben gesproken en wat dapper van haar dat ze erover begon!

We hebben nog wat geshopt. M. had gelijk: er is een nieuw boek van Annie Proulx! Ik hebhet maar aangeschaft. Bij de ramsj lag nog een leuk boek over Romeo en Julia, naar Shakespeare. Wat is dat toch een top verhaal! Iedere zin heeft iets prachtigs!
Later op de middag nog in de zon op een terras gezeten aan de Waalkade. Hé, lekker ouderwets en relaxed! We sloten de dag af door te gaan eten bij een Griek. Heerlijk! Net voor dat onze bestelling geserveerd zou worden viel de stroom uit...dat werd dus eten bij candlelight. Ook goed. Na stevig huggen gingen we geheel voldaan weer onze eigen weg. Zij naar haar gezin en ik in mijn uppie naar huis.

Op zo'n moment komt het wel weer binnen: wat doe ik toch zo alleen? Het is wel weer even tijd om de zenkaarten te raadplegen op internet.
Toeval of niet: de eerste kaart is 'Aloneness' (IX)!!! Die kaart trek ik nogal eens tegenwoordig. Maar een mooie kaart. Je moet je zijn ook niet ontlenen aan een exclusieve relatie. Waarom zou je? Dat weet ik ook wel uit mijn jarenlange pastoraat.

De tekst beschrijft alleenzijn als positief. alleenzijn is de aanwezigheid van jezelf. Het is aanwezigheid, overvloedige aanwezigheid! (Ja, dat is zo.) Het laat zien dat je je individualiteit vaak makkelijk weggeeft aan anderen. Leer bij jezelf te zijn en leer je ondefinieerbare, onuitsprekelijke realiteit lief te hebben! Alles wat waar is en echt is voert je altijd naar alleenzijn. Je alleenzijn is absoluut. Je komt alleen en je gaat alleen... (mooi, ik wéét het!)

Nog even een kaart erbij voor de duidelijkheid: het wordt XV, Conditioning.
Je bent niet wat anderen van je maken of wat je van hen leert. Dat is je persoonlijkheid.
Je moet je onschuld terugvinden (O?) Je moet je essentie terugvinden van voordat mensen begonnen je allerlei dingen op te leggen... (Tja..)

Je moet je eigen individualiteit ontdekken! (precies ja! Het voelt wel heel goed en sterk!) Alles wat je van anderen hebt geleerd, ben jij niet! Dat is jouw persona. Om je individualiteit te ontdekken is er geen andere weg dan meditatie. (Ja, dat is zo. Dat weet ik echt al heel lang!)
Dan is er vast nog wel een kaart met een goede conclusie: The Master.

Er staat: Als een mens niet God wordt, is er geen zegening, geen gelukzaligheid.
En iedereen is een potentiële god
en het leven dient ertoe om het mogelijke te transformeren tot werkelijkheid.
O ja, Wie zei dat ook al weer: je bent een god? (Johannes 10,35)
En zei Paulus al niet: We zijn van Gods geslacht? (Handelingen 17,29)
De kunst is dus te worden als God,
God, Die All-één is!