Morgen, 8 maart, is het Internationale Vrouwendag en gedenkt de Kerk de Heilige Johannes de Deo, patroon der verpleging, en bovenal is het
de geboortedag van mijn dochter!
Wat was het een wonderbaarlijke ervaring! Na een zoon een wolk van een dochter! We wilden haar eerst Rozemarijntje noemen, naar de boeken van die titel van W.G.van der Hulst. Maar voor de zekerheid maakten we er Rosa Maria van, dan kon ze ook nog gewoon Rosa heten, wat we ook mooi vonden. Haar geboorte was zoiets als 'Er is een Roos ontsprongen..' we wisten zeker dat ze Rosa zou heten. Een heerlijk kind.
Zo jong als ze was wilde ze al haar eigen dingen. Terwijl wij als ouders niets met paarden hebben, integendeel, wilde zij zo klein als ze was al op een paard. Haar mooiste cadeau van haar partner was te paard over het strand galopperen!
Ze wilde ook heel graag balletdanseres worden. Ik nam haar een keer mee naar een voorstelling. Ze kakelde enthousiast door de voorstelling heen en viel op de terugweg achter op de fiets in slaap! Maar gelukkig was ze verstandig genoeg om er achter te komen dat ze helemaal niet gebouwd is voor ballet!
En dan de liefde! Ik haalde haar op van een schoolfeest: helemaal dolgelukkig dat ze verliefd was en dat het werd beantwoord! Gelukkig heeft ze nu een hele fijne partner
Wat was het een wonderbaarlijke ervaring! Na een zoon een wolk van een dochter! We wilden haar eerst Rozemarijntje noemen, naar de boeken van die titel van W.G.van der Hulst. Maar voor de zekerheid maakten we er Rosa Maria van, dan kon ze ook nog gewoon Rosa heten, wat we ook mooi vonden. Haar geboorte was zoiets als 'Er is een Roos ontsprongen..' we wisten zeker dat ze Rosa zou heten. Een heerlijk kind.
Zo jong als ze was wilde ze al haar eigen dingen. Terwijl wij als ouders niets met paarden hebben, integendeel, wilde zij zo klein als ze was al op een paard. Haar mooiste cadeau van haar partner was te paard over het strand galopperen!
Ze wilde ook heel graag balletdanseres worden. Ik nam haar een keer mee naar een voorstelling. Ze kakelde enthousiast door de voorstelling heen en viel op de terugweg achter op de fiets in slaap! Maar gelukkig was ze verstandig genoeg om er achter te komen dat ze helemaal niet gebouwd is voor ballet!
En dan de liefde! Ik haalde haar op van een schoolfeest: helemaal dolgelukkig dat ze verliefd was en dat het werd beantwoord! Gelukkig heeft ze nu een hele fijne partner
Ze wilde per sé ergotherapeute worden. Met ouders die allebei in de verpleging zaten konden we er ons wel iets bij voorstellen, maar ze studeerde gelukkig door in de gezondheidskunde!
Ze houdt er een grote groep vrienden en vriendinnen op na en werkte zich jarenlang te pletter in de horeca. Eenmaal studerend was het gezellig bij haar te zijn.
We hebben veel intensieve gesprekken gevoerd, want we hadden allebei veel last van de scheiding. Maar het is goed gekomen, echt goed!
Het was genieten aan de Oude Gracht in Utrecht, in Maastricht en waar al niet. Op haar initiatief zijn we samen weekendjes weggeweest. Onvergetelijke dagen. Ze kreeg mij zelfs op een paard en begon paardrijden eigenlijk wel leuk te vinden. Door haar ben ik het ook met zoon, schoonzoon en schoondochter uitstapjes gaan maken. Heel leuk!
Maar het allermooiste vond ik de dag dat ze vertelde moeder te worden. Ik kreeg alvast een voorleesboek. Ik ben heel gevoelig voor de vrouwenlijn in mijn stamboom. Ik ben namelijk naar mijn beide grootmoeders genoemd. In mijn kamer hangt een tekening van mijn overgrootmoeder, grootmoeder, moeder, en (zie boven) van mijn dochter met haar dochter!
Deze foto bij dit blog koester ik dagelijks. Ik heb haar nog nooit zo gelukkig gezien en dat is zo mooi broos op de foto gekomen. En dan die prachtige baby.
Mijn hart loopt vol vreugde als ik aan ze denk. Wat is die kleine meid, dwars door alles heen, toch een geweldige vrouw geworden!
De Roos is echt tot bloei gekomen. Het is heerlijk als ze belt en even bijkletst. Een dagje samen met de kleine Linde een feest met warme chocola en appeltaart in een Jordanees cafe.
Nu is ze morgen jarig.
Mensen vragen wel eens aan mij of ze haar vader gevolgd is in religieus opzicht. Ik zou haast zeggen: nee natuurlijk. Jonge ouders van tegenwoordig zijn met deze dingen niet echt bezig. Maar ze denken wel na over het leven! Zo liet ze me kortgeleden weten dat het in het leven gaat om acceptatie, om soberheid (je niet hechten aan materiële zaken) en om liefde. Zen-achtiger kon het haast niet en ook niet kernachtiger.
Morgen is ze jarig! Mijn trots, mijn dochter, vreugde van mijn ziel!
Ze leest het vast pas op haar verjaardag:
Lieverd, van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Alle goeds voor jou en je gezin.
Een dikke verjaardagskus! xxx
