Ik verheugde me er al dagen op. Gisteren was het zover: we lopen weer een traject van het Ludgerpad en wel bij geweldig mooi weer! Een stralende dag, een prachtig landschap. We liepen dit maal van Zelhem naar Doetinchem. Werkelijk een gebied waar mijn voorouders vandaan komen!
Ik vind Zelhem een aangename plaats. Fantastisch dat de oude Lambertikerk overdag open is. Het is een prachtige kerk. Ook het interieur oogt goed. Mooi meubilair. Goede oplossing in het koor: een cirkel van banken en stoelen en een mooie avondmaalstafel, die oogt als een altaar. Je kunt een kleine viering houden in het koor of een grote richting middenschip. Er is een mooie stiltehoek gemaakt in de noordbeuk. Maar zo'n plek spreekt mij eigenlijk pas aan als er een mooi Mariabeeld staat. Een kerk met een tragische geschiedenis. Je kunt er alles over lezen in een goede serie brochures die er te koop ligt. Alleen het sacramentshuisje uit de Middeleeuwen is aan alle verwoestingen ontsnapt. Een teken vind ik dat het er om gaat een woning voor de Heer te vinden, die aanbeden wil worden in Geest en Waarheid.
Vanuit deze kerk vertrokken we richting Deutekom. Helaas een geasfalteerde weg, dus uitkijken geblazen wat auto's betreft. Het is een deel van het Pieterpad en het viel ons niet mee ineens te moeten vertrouwen op de roodwitte tekens die ons pad begeleidden.
Het lukte ons chocolademelk te drinken op een bank, maar wel met zicht op een garage! (zie foto! We zaten ongeveer linksboven op de foto) . Al werd het goed gemaakt door een vennetje en een beekje die ook binnen ons zicht vielen (Heidenbroekse vloed? Wat een geweldige naam voor zo'n beekje!). Eenmaal in de buurt van Doetinchem werd het wandelen steeds onaangenamer omdat we een woonwijk naderden. M. weigerde in dit gebied verder te wandelen en terwijl ik naar het eindpunt van onze wandeling vertrok bleef ze in de zon zitten op een bankje bij een speelplaatsje (waar ze werd aangezien als een beschonkene die van het carnaval niet verder dan op dit bankje gekomen was!). Ik vind dat je precies de route hoort te volgen. Ik vind het wel leuk dat je bij dit pad vaak van kerk tot kerk loopt. Ik wou geëindigd hebben bij de moderne stadskerk die gewijd is aan de Heilige Geest. Toen ik er na korte aankwam begroetten mij op het kerkplein een aantal collega's die net de pastorie verlieten. De Geest bracht ons even samen! In deze regio gaat het ook niet goed met de Kerk. Op korte termijn moeten 4 van de 8 kerkgebouwen verdwijnen! Moeilijke keuzes. Kies je strategisch voor centrale kerken, voor de meest vitale kerkgemeenschappen, of voor de mooiste kerken? Voor alles valt wat te zeggen. De pastoor wil het liefst voor de mensen gaan, lijkt mij ook. Vrij laat aanvaardden we de terugtocht
De late namiddag is toch zo'n heerlijk deel van de dag! De lage zon, de opkomende koelte.
Onderweg had M. al katjes geplukt voor thuis, een autootje gevonden van Spiderman en nu gingen we voor de kleurstalenkaartjes die langs de hele Boeninksteeg verspreid lagen. Ik ben niet verder gekomen dan kaartje 30, Licht paars, van Color Mode. De rest in de afvalbak gedeponeerd. Het is vreemd je eigen gedrag te zien. Als je een kaartje oppakt dan kun je het niet meer teruggooien...maar lieten we een kaartje liggen, dan voelden we ook niet de drang dit kaartje wel op te rapen en het later weg te gooien in een afvalbak. We filosofeerden over de kleuren. We konden er mee kwartetten!
Net voor Zelhem genoten van een mooie zonsondergangs en van een vroegtijdig groot paasvuur. Het bracht me het verhaal over de Saksen in herinnering uit het boek van Kerst Zwart.
Op Lente-evening werden er offervuren ontstoken en offers gebracht voor Ostera. De vuren herinneren er nog aan met Pasen. Als we er samen over praten constateren we dat veel religies dezelfde thematiek behandelen. Nu ik wat meer over de Saksen lees, die dus hier gewoond hebben, hoe beter ik zie dat het niet zo eenvoudig was ze te bekeren en dat het christendom heel wat concessies moest doen aan hun eigen grondprincipes. De Germaanse religie zit vol strijd en geweld. Ja, de komst van het Christendom maakte een einde aan de mensenoffers die de Saksen brachtten, maar weegt dat op tegen het doden van al die Saksen die weigerden zich te laten dopen? Ik weet het niet. Ik vind het interpreteren van (religie-)geschiedenis niet makkelijk.
We eindigden onze tocht weer bij de mooi Lambertikerk en vingen nog een glimp op van het Ludgerkerkje dat iets verderop gereconstrueerd is. Dan is het tijd voor het 'avondprogramma'.
We hebben het wokrestaurant bij Vorden ontdekt. Lekker met z'n tweeën aankneuteren met wat je graag gewokt wil hebben of gebakken. Steeds even van tafel om weer iets lekkers uit te zoeken. Sympathieke bediening. Een mooie afsluiting van de dag!
Ik vind Zelhem een aangename plaats. Fantastisch dat de oude Lambertikerk overdag open is. Het is een prachtige kerk. Ook het interieur oogt goed. Mooi meubilair. Goede oplossing in het koor: een cirkel van banken en stoelen en een mooie avondmaalstafel, die oogt als een altaar. Je kunt een kleine viering houden in het koor of een grote richting middenschip. Er is een mooie stiltehoek gemaakt in de noordbeuk. Maar zo'n plek spreekt mij eigenlijk pas aan als er een mooi Mariabeeld staat. Een kerk met een tragische geschiedenis. Je kunt er alles over lezen in een goede serie brochures die er te koop ligt. Alleen het sacramentshuisje uit de Middeleeuwen is aan alle verwoestingen ontsnapt. Een teken vind ik dat het er om gaat een woning voor de Heer te vinden, die aanbeden wil worden in Geest en Waarheid.
Vanuit deze kerk vertrokken we richting Deutekom. Helaas een geasfalteerde weg, dus uitkijken geblazen wat auto's betreft. Het is een deel van het Pieterpad en het viel ons niet mee ineens te moeten vertrouwen op de roodwitte tekens die ons pad begeleidden.
Het lukte ons chocolademelk te drinken op een bank, maar wel met zicht op een garage! (zie foto! We zaten ongeveer linksboven op de foto) . Al werd het goed gemaakt door een vennetje en een beekje die ook binnen ons zicht vielen (Heidenbroekse vloed? Wat een geweldige naam voor zo'n beekje!). Eenmaal in de buurt van Doetinchem werd het wandelen steeds onaangenamer omdat we een woonwijk naderden. M. weigerde in dit gebied verder te wandelen en terwijl ik naar het eindpunt van onze wandeling vertrok bleef ze in de zon zitten op een bankje bij een speelplaatsje (waar ze werd aangezien als een beschonkene die van het carnaval niet verder dan op dit bankje gekomen was!). Ik vind dat je precies de route hoort te volgen. Ik vind het wel leuk dat je bij dit pad vaak van kerk tot kerk loopt. Ik wou geëindigd hebben bij de moderne stadskerk die gewijd is aan de Heilige Geest. Toen ik er na korte aankwam begroetten mij op het kerkplein een aantal collega's die net de pastorie verlieten. De Geest bracht ons even samen! In deze regio gaat het ook niet goed met de Kerk. Op korte termijn moeten 4 van de 8 kerkgebouwen verdwijnen! Moeilijke keuzes. Kies je strategisch voor centrale kerken, voor de meest vitale kerkgemeenschappen, of voor de mooiste kerken? Voor alles valt wat te zeggen. De pastoor wil het liefst voor de mensen gaan, lijkt mij ook. Vrij laat aanvaardden we de terugtocht
De late namiddag is toch zo'n heerlijk deel van de dag! De lage zon, de opkomende koelte.
Onderweg had M. al katjes geplukt voor thuis, een autootje gevonden van Spiderman en nu gingen we voor de kleurstalenkaartjes die langs de hele Boeninksteeg verspreid lagen. Ik ben niet verder gekomen dan kaartje 30, Licht paars, van Color Mode. De rest in de afvalbak gedeponeerd. Het is vreemd je eigen gedrag te zien. Als je een kaartje oppakt dan kun je het niet meer teruggooien...maar lieten we een kaartje liggen, dan voelden we ook niet de drang dit kaartje wel op te rapen en het later weg te gooien in een afvalbak. We filosofeerden over de kleuren. We konden er mee kwartetten!
Net voor Zelhem genoten van een mooie zonsondergangs en van een vroegtijdig groot paasvuur. Het bracht me het verhaal over de Saksen in herinnering uit het boek van Kerst Zwart.
Op Lente-evening werden er offervuren ontstoken en offers gebracht voor Ostera. De vuren herinneren er nog aan met Pasen. Als we er samen over praten constateren we dat veel religies dezelfde thematiek behandelen. Nu ik wat meer over de Saksen lees, die dus hier gewoond hebben, hoe beter ik zie dat het niet zo eenvoudig was ze te bekeren en dat het christendom heel wat concessies moest doen aan hun eigen grondprincipes. De Germaanse religie zit vol strijd en geweld. Ja, de komst van het Christendom maakte een einde aan de mensenoffers die de Saksen brachtten, maar weegt dat op tegen het doden van al die Saksen die weigerden zich te laten dopen? Ik weet het niet. Ik vind het interpreteren van (religie-)geschiedenis niet makkelijk.
We eindigden onze tocht weer bij de mooi Lambertikerk en vingen nog een glimp op van het Ludgerkerkje dat iets verderop gereconstrueerd is. Dan is het tijd voor het 'avondprogramma'.
We hebben het wokrestaurant bij Vorden ontdekt. Lekker met z'n tweeën aankneuteren met wat je graag gewokt wil hebben of gebakken. Steeds even van tafel om weer iets lekkers uit te zoeken. Sympathieke bediening. Een mooie afsluiting van de dag!
