dinsdag 15 februari 2011

Overstroming

Het kan haast niet missen dat bloggen over IJssellandmystiek dromen oplevert over water.
Ik beschreef al mijn fascinatie voor grote golven zoals die van Hokusai.
Maar vannacht ging het meer over een overstroming. Een overvloed van water.
Ik probeerde over een betonnen steiger naar de overkant(?) te komen.
Maar waar de steiger afboog naar een wat lager gelegen stuk zag ik dat het daar al helemaal overstroomd was. Ik was behoorlijk bang en hield me stevig vast aan de reling van de steiger. Ik was ook behoorlijk in de war.
Wat doe ik op een steiger als ik een golfje op de stroom ben? Beleef ik dat eigenlijk wel?
Ik keek naar die overvloed van het water en naar de golven erop. Het had iets geruststellends. Dat groenblauwe water dat zo eindeloos blijft stromen. Is het mogelijk een golfje te zijn op de stroom? De golf is toch alleen maar water?

Het doet me denken aan een KKK-dag waarop ik K. tevergeefs probeerde uit te leggen dat we golven zijn. Dat iedere golf denkt iets op zichzelf te zijn en vergeet slechts water te zijn.
Een golfje zijn is je bewust zijn een ego te zijn, een persoon, een ik. Maar je weet dat je ook deel uitmaakt van het geheel; het water.

Maar wat kan de droom betekenen?
Ik heb zelf het idee dat het mijn ego is als het ware die zich vastklampt aan vastigheid.
Aan een vastomlijnd en duidelijk leven.
Maar die visie is niet vast te houden en raakt overstroomd door water, door een overvloed van water. Het water des Geestes, de stroom des Levens.
De droom laat volgens mij de overgangssituatie zien van ego naar transpersoonlijke fasen.
Ik herken het terugdeinzen voor die overvloed.
Het Goddelijke is overvloedig, het stroomt over, zoals vooral de neo-platonisten zeggen en in die lijn ook Eckhart.
Het is een overgang van begrensd leven naar een leven zonder grenzen.
Een fascinerende droom, een doorbrekend besef deel uit te maken van iets overvloedigs en dat uiterst vitaal is.
En ieder mens van iets te zijn verdwijnt in water te zijn, louter water.
Louter Leven, louter Liefde. Een stroom van Levende Liefde.
Toe maar, jongen, hoor ik mezelf zeggen,
toe maar, jongen, spring!