Sex, Sin and Zen

Het hiernaast afgebeelde boek 'Sex, Sin and Zen' van de Punk Rock Zenmeester Brad Warner (05.03.1964) ben ik met veel enthousiasme aan het lezen. Het is vlot en onderhoudend geschreven en van een verbazingwekkende openheid. Heerlijk dat een nieuwe generatie spirituele schrijvers in staat is onderwerpen op een nieuwe verfrissende wijze te brengen. Zonder ook maar iets af te doen aan de leringen van de grondlegger van de Soto Zen: Dogen. Brad Warner (op de foto rechts) geeft ook aan dat hij zo'n benadering niet zo gauw ziet verschijnen op christelijk terrein omdat daar sexualiteit nogal belast is met zonde en schuld. Los ervan valt er nauwelijks over te spreken over dit onderwerp.

Maar in het Zenboeddhisme is dat anders. Overigens stelt hij dat Zen niet valt onder spiritualiteit. Dat is een begrip dat niet past bij Zen. Het gaat in de Zen om de Middenweg.

Het ene uiterste is de idealistische weg, alsof er meer is dan deze werkelijkheid.

Het andere uiterste neemt alleen deze platte werkelijkheid aan: het materialisme.

De Zen kiest voor realisme; werkelijk waarnemen wat is en alleen tegelijk als één geheel verschijnt. Daarin neemt je alles waar in zijn oorspronkelijkheid. Er is in Zen ook geen instantie die je beoordeelt of op je let. Zodoende blijft ook dat facet buiten beeld.

Je moet gewoon de verantwoordelijkheid voor jezelf nemen en leren in alle eerlijkheid naar jezelf te kijken en dat te aanvaarden.

Zo begint hij het boek met wat er in zijn hoofd afspeelt terwijl hij op dat moment door anderen wordt gezien als de grote meester. Tijdens een meerdaagse retraite (sesshin) wordt hij verliefd op een meisje en denkt dus de hele tijd meer aan sex dan aan wat anders, terwijl anderen bij hem komen mediteren om verlicht te raken of zo.

Omdat hij nogal eens vragen kreeg over sex, is hij dit boek gaan schrijven. Want die vragen leven toch vast bij veel mensen. Zo kreeg hij eens na een lezing de vraag: 'Are buddhists allowed to jack off? Dat was even slikken. Maar in Zen moet je alle dingen nemen zoals ze zijn, zonder oordeel.

Dus het antwoord van Brad Warner luidt dan ook: 'When you're jacking off, just jack off. When you're not, just don't. Ik zie me een dergelijke uitspraak als geestelijk begeleider niet doen. Al maak ik er ook geen probleem van. Ieder mens denkt dat hij de enige is...maar dat is juist vaak het meest algemene! Toen hij overleg had met zijn zenmeester over zijn bijdrage aan de site van Suicide Girls, een soft-pornosite, waar hij een column verzorgt, zei zijn toch al oude meester dat de vrouwen erg mooi waren.

En als een meester een zinvolle bijdrage kan leveren, waarom niet?

Het doet me denken aan die meester die alsmaar in de gevangenis terecht kwam, omdat hij daar wilde zijn om anderen te helpen. Ik denk ook aan Christus die al zei dat hoeren en tollenaars velen zullen voorgaan naar het Rijk Gods. Hij werd niet voor niets vreetzak en zuiplap genoemd! Dat is juist in die omgeving er durven zijn en werkelijk iets bevrijdends te brengen.

En niet je vroom afwenden van welke mens dan ook die heel anders in het leven staat en ook op weg is de Waarheid te vinden van het leven.

Warner weet dat sexueel misbruik binnen het boeddhisme verboden is. Het heeft al van begin af aan bij de voorzorgsmaatregelen gestaan. Maar wat is het? Kindermisbruik hoort daar zeker onder, maar verder? Vrijmoedig bespreekt hij allerlei opvattingen, zelfs de polyamorie. Ik vind het heel zinnig wat hij doet. Niet zeggen wat wel of niet zo mogen of moet, maar de zin van allerlei gedrag bespreken. Op de site van Suicide Girls is hij echt in gesprek met één van de vrouwen en luistert echt.

Dan beseft hij dat je niet zomaar kunt oordelen.

Ook dat komt me bekend voor. Staat in de Bergrede al niet: Oordeelt niet?

Ik denk ineens terug aan een gedetineerde, een schriel joch die er slecht uitzag. Hij vroeg mij destijds om een Mariamedaille. Hij geloofde dat het hem beschermde. Die jongen vertelde over zijn leven bij zijn ouders die een bordeel hadden. Hij werd al vroeg ingewijd daar. Maar ook gruwelijk verwaarloosd. Toch was er temidden van al die ellende een Poolse prostituee die zich over hem ontfermde. Deze vrouw leerde hem te vertrouwen op de Moeder Gods. Zij wees hem op de ikoon van OLV van Czechtochowa en zei dat Zij zijn Ware Moeder was. Dat joch geloofde het en dat hield hem op de been. Als je echt gaat luisteren, dan leer je aanvaarden en eerbied hebben voor ieder mens. Hoe zou jezelf geworden zijn onder die omstandigheden? Zen leert je kijken met de ogen van een kind...en als je niet wordt als een kind....