Op 27 januari j.l. werd de Academie voor praktische mystiek opgericht. Na het vergadergedeelte begaven we ons naar het labyrinth dat bij het centrum is aangelegd. Die op de foto lijkt er wat op. Daar werd een vreugdevuur ontstoken, waarbij iedereen zijn eigen bijdrage leverde aan brandbaar hout en een zegenwens. Ik vond het een teken van Licht en Warmte. Een bron waar je naartoe getrokken wordt in duistere tijden. Eén van de deelnemers aan de vergadering had een mooie zin die de bedoeling van de Academie mooi weergeeft: Het doolhof uit, het labyrinth in.We gaan proberen een Academie op te richten die een soort supplementaire opleiding biedt tot levensgids. We willen putten uit alle tradities. Het was die donderdag een vuurdoop, vond ik. Zouden ze mij aanvaarden in mijn hoedanigheid als geestelijke uit de katholieke traditie of word ik meteen afgerekend op het instituut en mijn pedofiele oud-collega's? Gelukkig was het eerste het geval. Ik heb natuurlijk ook het geluk godsdienstfilosoof te zijn. Ik kan mijn eigen traditie ook goed weergeven op godsdienstfilosofische en -wetenschappelijke wijze. Ik voel mij dan staan in de traditie van De Mello, Raimon Panikkar, Fernandez.
Het was een geweldig interessante ontmoeting met heel boeiende mensen.
De voorzitter en mede-oprichter E. is zanger, dichter, regisseur. Zijn grootste wens is een modern stuk over de IJssellandmystiek met de titel die ik aanleverde: Een ring van licht. Ik hoop dat het gaat lukken in deze tijd van bezuinigingen! Hij opende de vergadering met inspirerende liederen. Dan noem ik de enthousiaste mede-oprichtster F. van wie het centrum is en met wie ik van begin af aan een sterke band ervaar. Zij en haar partner herinnerden mij van een viering die ze ooit hadden bijgewoond. Heel bijzonder! Dan J. een man met wie ik merkwaardig genoeg ook een soort verwantschap ervaar. Hij begeleidt mannenworkshops en reizen. Schreef een spirituele reisgids. Hij bedacht die mooie zin van doolhof-labyrinth. Hij gaat ook zijn gedachtengoed van padwerk proberen te vertalen in politiek. Ik wens hem veel zegen! I. is een vrouw met veel levenservaring,o.a. een BDE, werkte mee aan TV programma's en is protestants theoloog. Haar naamgenoot doet heel enthousiast aan dansen, heeft een coachingbureau en geeft geweldige support. B. zit ook in die richting en mag ook graag fotograferen. R. wil juist niet op de foto's omdat er dan lichtbollen op verschijnen. R. is beeldend kunstenaar en schrijver van boeken over graancirkels en een Twentse godin van de Tankenberg, waar hij ook excursies verzorgt. Een fan van Spalding's 'Meesters van het Verre Oosten', die hem ook veel heeft geleerd. H. is beeldend kunstenares en heeft een fascinerend boek geschreven over de spirituele kant van Kandinsky. Mijn broer H. wees mij jaren geleden op de spirituele kant van Mondriaan. Daardoor kon ik ook haar verstaan en ik vind een bijdrage uit de kunst heel verrijkend. Er zijn er nog een paar, maar die waren niet aanwezig. E. nodigde ons uit voor variaties in klanken op het lied waarmee hij begon. Mooi begin, zeker toen R. ook nog met boventonen het geheel versterkte.
Er was een behoorlijk sterke consensus. Samen met F. en I. ga ik alle begrippen definiëren en proberen alles over te zetten in Nederlands. Iedere zweem naar zweverigheid (in de slechte zin des woords dan!) willen we eigenlijk vermijden.
Over mystiek bracht ik vanuit mijn traditie in dat paranormale vermogens e.d. slechts bijverschijnselen zijn op de weg naar Eénheidsbewustzijn, naar de Vereniging met God. Wil je alleen de cadeautjes van God of God Zelf? R. die een sterk visionair bewustzijn heeft, viel mij zowaar bij. Hij zei dat die ervaringen heel verslavend zijn... Mooi dat alles bespreekbaar is en dat we elkaar de ruimte kunnen geven. Als dat om te zetten is in een opleiding...dat we echt het doolhof uit gaan en het labyrinth in, met wat voor schijnbare omwegen dan ook, dan zullen we Het wel bereiken: de weg van het leven, die van het water.
Teresa van Avila, onze Kerklerares, zegt: Hier (in de vereniging met God, in het geestelijk huwelijk) echter, is het als water dat uit de hemel valt in een rivier of een bron. Alles wordt één water. Nooit zal men het water van de rivier kunnen onderscheiden of scheiden van het water dat uit de hemel viel. Zoals er ook geen mogelijkheid is om een stroompje dat in de zee uitmondt er opnieuw van te scheiden.
Laat het water vrijuit stromen!
