Ter gelegenheid van mijn verjaardag ben ik naar de voorstelling geweest van "Moord in de kerststal", geschreven door Arjan Ederveen. Vroeger was het kerkelijk gezien nog kersttijd tot Maria Lichtmis (2 februari), maar dit toneelstuk kon ook nu nog goed. Het zou het hele jaar wel kunnen.
Wat een geweldige combinatie van rollen (Ederveen heeft 4 rollen in totaal,bijvoorbeeld), decors (behoorlijk camp, maar fantastisch uitgevoerd) en andere attributen. Zo kwamen de dieren tot leven door in het zwartgeklede mannen die alles aan het dier bewogen en namens hen spraken.
Eén groot feest van leuke dialogen, herkenbare gezegden, liedjes (van de herdertjes tot shalalalee). Er speelt een prachtige Engel Gabriël in mee met grote vleugels, die erg van show houdt. Mooie decors verbeelden de hemel en er is onder andere een enorm hemels orgel.
De drie koningen die een grote rol spelen in het stuk zijn verantwoordelijk voor het gemoord, maar de echte enige dode in het stuk wordt gelukkig door het Kerstkind weer tot leven gewekt. Zo kunnen de drie koningen uiteindelijk samen met de bellboy terug naar eigen land om samen verder door het leven te gaan. Veel dialogen hebben een dubbele bodem en voor volwassenen zeer herkenbaar. Voor kinderen was het evengoed onderhoudend en grappig. Iedereen, oud en jong, bleven tot het einde toe geboeid.
Het bijzondere vind ik de droge humor, die ik als gelovige enorm kan waarderen. Het stuk is een parodie (Haast nog leuker dan Life of Brian van Monty Python, zo in simpel Nederlands) en er wordt eigenlijk niet in gespot of gekwetst. Ik zou willen zeggen dat er (k)luchtig gespeeld wordt met het Mysterie. Dat deden ze in de Middeleeuwen ook al.
Ik zie het grote verschil of Theo Maassen met een crucifix een erotische act doet en dan zegt dat er geen christen zal zijn die hem erom zou vermoorden (itt een moslim, die nog geen cartoon verdraagt) of Arjan Ederveen die speelt met het Kerstverhaal en ook nog komt met een ontroerend slot.
Agatha Christie zou in dit stuk die moord oplossen, Geweldig gespeeld door Jack Wouterse.
Maar zij eindigt in de Hemel. Ze mag naar het Licht. Daar waar je niets meer hoeft te verklaren. Het was haar tijd om thuis te komen... De hele zaal, zo vol met kinderen, was doodstil.
Alsof de Hemel de gewoonste zaak van de wereld is...
