zaterdag 4 juni 2011

Spiritueel boodschappen doen

Het verbaast me eigenlijk dat voor mij boodschappen doen iets heel spiritueels is, dat door mijn omgeving wordt bepaald.
Ik heb verschillende malen een spirituele wandeling gehouden over de Nieuwstad, het gedeelte van de stad waar ik woon.
Deze wijk lag in een ring van vrouwenkloosters uit de tijd van de Moderne Devotie. De Nieuwstadskerk lag in het centrum ervan en mijn huis werd in 1472 gebouwd als pastoorswoning c.q. Wehme van deze kerk.
Daar begint het al mee.

Om de zoveel meter is er wel iets te vertellen op religieus terrein. Naast mij is een Luthers hofje. Het gedeelte ten Noorden van mijn huis heette tijdenlang het klein Vaticaan. Het was allemaal in handen van katholieken. Een straat verder lag tot voor kort een Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt. Binnen klein Vaticaan is nu een hele enclave scholen op antroposofische grondslag. Vrije scholen.

Net achter het van oorsprong katholieke seniorencentrum Sint Elisabeth ligt een hofje dat aan de Hervormde Gemeente toebehoorde. Als ik mijn  straat uitloop en linksaf sla kom ik voorbij de Synagoge.
Net voorbij een voormalig klooster rechtsaf een kerk van het Leger des Heils.
Iets verder links de voormalige, pas gerestaureerde, Gereformeerde Kerk.
Waar mijn broer ooit op de Christelijke Wilhelminaschool voor MULO zat staat nu een bank.

Erachter de voormalige Prins Bernardschool en het CJMV gebouw (Christelijke Jonge Mannen Vereeniging). Mijn broers ging er naar de lagere school en ik in dat nabijgelegen gebouw naar de kleuterschool en de jeugdkerk. Dit gebouw is nu Moskee en de school behoort toe aan een Islamitisch-Turkse vereniging. Vrijdags doe ik nogal eens boodschappen begeleid door de klanken uit de luidsprekers van de Moskee: Allah hu Akbar! Wie had dat 50 jaar geleden kunnen denken! Er loopt door mijn wijk een lijn van de grote monotheistische religies christendom-jodendom en islam. Mooi!

Behalve de gebedsoproep van de Moskee op vrijdag, luidt de Nieuwstadskerk drie maal dagelijks het Angelus. Voor zessen hoor je van de Broederenkerk het klokje vanwege de gevallenen in WO II, om tien voor tien luidt er het poortersklokje tot 22 uur. Op zaterdagavond is het helemaal feest. Tussen 18-19 uur hoor je zowel de Nieuwstadskerk als de Grote Kerk langdurig 'Zondagsluiden'. Het klinkt fantastisch. Verder is dagelijks ieder kwartier genieten van het carillon van de Wijnhuistoren.

Als ik boodschappen ga doen, maak ik eigenlijk een historische wandeling met veel religieuze connotaties. Is het daarom dat ik mij zo thuis voel in mijn geboortestad?
Vroeger liep ik eens met een vriendin door Naarden. Zo'n prachtige vestingstad. Ik zei haar dat ik het geweldig zou vinden om in zo'n mooie stad te wonen waar mensen jaloers naar je kijken omdat je op zo'n unieke plek woont.
Ze komen voorbij met hun routeboekje en ik loop hen nonchalant voorbij met mijn boodschapjes, steek de sleutel in het slot van mijn huis en zie ze denken: goh, die woont hier! Ik glimlach wat en sta trots te wezen. Inderdaad: ik woon hier! Soms tip ik een toerist, als hij echt geinteresseerd lijkt te zijn.

Maar goed, nu volgt een fotoreportage van mijn vrijwel dagelijkse tocht naar de supermarkt. Ik hoop dat je meegeniet!

1. Linksachter: het van oorsprong katholieke zorgcentrum Elisabeth.
Midden: de pastoorswoning cq. Wehme.
Rechts; deel van het Luthers Hofje.

2. Links op de hoek woont een new age mevrouw met prachtige universalistische ideeën.
Achter haar ramen beelden en symbolen uit allerlei religies.
In de straat op het eind lag de Christelijk Gereformeerde kerk.

2. De straat uitlopend rechts de katholieke kerk, in de straat een geweldige
biologisch-dynamische winkel. Verder woont er een goede lichaamstherapeute
en een kunstenares die mooie bronzen maakt geinspireerd op het kruissymbool.

3. Rechts de synagoge. het gebouw ervoor behoorde voor de oorlog aan de
Joodse gemeenschap. Links woont onder anderen een ontwerper, een journalist en een dichter.
Op het einde van de straat links een cafe: de rechte stiefel.
Vroeger lag aan de andere zijde een cafe die de omgekeerde stiefel heette.
Het huis heeft een Middeleeuwse kern en aan de achterzijde originele kruisvensters. 

4. Het stadsriviertje heet hier: de beek. Tot in de negentiende eeuw was hier verder stroomafwaarts
een prachtig Middeleeuws watermolencomplex.
Op de voorgrond rechts: het Leeuwenhuisje uit 1662.
Op de achtergrond de prachtig pasgerestaureerde stadsmuur over de rivier.

5. Vroeger heette dit gedeelte van de stad klein Venetie.
Maar de andere zijde is helaas onbebouwd gebleven, wat niet oorspronkelijk is.
Sommigen vinden deze nieuwbouw te historiserend. Ik vind het mooi. 

6. De brug over en op het plein aangeland even terugkijken naar dit mooie plekje.
Een contrast van rechte lijnen uit de 20ste eeuw naast de organische vormen
van de waterpoort uit de Middeleeuwen.

7. Op het plein op weg naar de supermarkt langs deze oude plek.
Het linkerhuis werd eind 13e eeuw betrokken door dominicanen, later
door kloosterzusters.
Ernaast de pasgerestaureerde voormalige gereformeerde kerk.

8. Dez straat heeft links in het midden nog twee
originele muurhuisjes. Piepklein!

9. Het einde van de belangrijkste winkelstraat van de binnenstad.
Je kijkt hier richting van de derde Middeleeuwse stadsuitbreiding.
De straat is fantastisch opgeknapt en er zijn bijzondere archeologische
opgravingen gedaan. Hier liep destijds een houten weg!

10. Een mislukt stukje stad. Stomweg erin gebouwd zonder rekening
te houden met de historie. Hierachter lag vroeger een zwaksociale wijk met een
opvallend onderling solidariteitsgevoel. In die wijk werd mijn grootvader geboren.


11. Hier loop ik onbewust sneller dan in het eerste deel van mijn
boodschappenroute. Het is er gewoon niet aangenaam toeven.
Al is er wel een heel leuke kaartenzaak annex kunsthandel.
12.Gelukkig fleuren de bloemen en de planten dit stukje
van de passage op.
13. De passage door. Je loopt richting patatzaak. Vroeger stond hier al de
beroemde patatwagen waar ze nog met de hand patat sneden en nog zelf voor- en afbakten.
14. Schrik niet van dit vreselijke winkelfront, dat werkelijk allerlelijkst is
en onze stad onwaardig. Maar er zijn wel goede winkels en de grootste parkeerplaats
dichtbij de binnenstad.
15. Bijna op de plaats van bestemming....
16. Tot straks. Ik ga even boodschappen doen...
17. Terug naar huis. Dit is wel mijn favoriete straatje met dit
mooie zgn. beitelhuisje.
18. Even genieten van dit  mooie plekje vlak bij huis.
19. Dan door het parkje achterom terug naar huis!
Heerlijk thuis! Dat was genieten!